Παναγιώτης Ήφαιστος
Καθηγητής, Διεθνείς Σχέσεις-Στρατηγικές Σπουδές
Πανεπιστήμιο Πειραιώς
Τμήμα Διεθνών-Ευρωπαϊκών Σπουδών
http://www.ifestosedu.gr/ info@ifestosedu.gr
http://www.ifestos.edu.gr/ info@ifestos.edu.gr
Παναγιώτης Ήφαιστος
ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑ των ΕΘΝΩΝ
Συγκρότηση και συγκράτηση των κρατών, της Ευρώπης και του Κόσμου
Εκδόσεις Ποιότητα
-----------------------------------------------------
Περιεχόμενα σελίδας
Καθηγητής, Διεθνείς Σχέσεις-Στρατηγικές Σπουδές
Πανεπιστήμιο Πειραιώς
Τμήμα Διεθνών-Ευρωπαϊκών Σπουδών
http://www.ifestosedu.gr/ info@ifestosedu.gr
http://www.ifestos.edu.gr/ info@ifestos.edu.gr
Παναγιώτης ΉφαιστοςΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑ των ΕΘΝΩΝ
Συγκρότηση και συγκράτηση των κρατών, της Ευρώπης και του Κόσμου
Εκδόσεις Ποιότητα
-----------------------------------------------------
Περιεχόμενα σελίδας
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ βιβλίου
Ευρετήριο
Σχηματική απεικόνιση των μακροϊστορικών σταθμών και καμπών
Τίτλοι δοκιμίων τέλους (1-244)
Επισημάνσεις
Επιλεγμένα αποσπάσματα από το βιβλίο
Συναφείς δημοσιεύσεις, δικές μου και άλλων
ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ. Μέσα στον σκληρό πυρήνα του πολιτικού πολιτισμού βρίσκονται οι συγκλίνουσες και αλληλοσυμπληρούμενες έννοιες «εθνική κοσμοθεωρία», «έθνος», «εθνική ανεξαρτησία», «εθνοκράτος», «δημοκρατία», «κοινωνική ελευθερία» και «πολιτική ελευθερία». Παρά το γεγονός ότι το περιεχόμενο των εννοιών αυτών είναι διαφορετικό ανάλογα με την ανθρωπολογική ετερότητα κάθε κοινωνικής οντότητας, μορφικά είναι πανομοιότυπες για όλα τα έθνη. Η διαρκής διαχρονική πνευματική και πολιτική ανάπτυξή τους συγκροτεί την Κοσμοθεωρία των εθνών. Η κατίσχυση της κοσμοθεωρίας των εθνών και η σταθερότητα τον 21ο αιώνα συναρτάται, πρωτίστως, με την εμπέδωση της εθνικής ανεξαρτησίας ως θεμελιώδους κοσμοθεωρητικής παραδοχής όλων των εθνών και με την εκ του γεγονότος αυτού ανάπτυξη αντιηγεμονικών εθνοκρατοκεντρικών συσπειρώσεων.
ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ ΚΑΙ ΚΑΒΑΦΗΣ. Ο τίτλος Κοσμοθεωρία των Εθνών είναι εμπνευσμένος από τον Ρήγα Φεραίο. Τα κεντρικά κεφάλαια του βιβλίου, εξάλλου, κτίστηκαν γύρω από τα μνημειώδη ποιήματα του Καβάφη Τείχη (υλιστικά τείχη που κτίζονται γύρω από τη μοντερνιστική δημόσια σφαίρα), Βάρβαροι (οι λογικές απολήξεις του μεταμοντερνισμού στα ανθρωπολογικά Σόδομα και Γόμορρα) και Ιθάκη (τα ταξίδι του εθνοκρατοκεντρικού διεθνούς συστήματος και οι προϋποθέσεις μιας ολοένα μεγαλύτερης σταθερότητας).
Η ΛΑΙΛΑΠΑ ΤΗΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΙΣΜΟΥ. Οι καταστροφικές ιδεολογίες και οι διεθνισμοί του 19ου και 20ού αιώνα –αναρχισμός, ναζισμός, κομουνισμός, φιλελευθερισμός– είχαν την ίδια υλιστική μάνα και την ίδια τύχη: Αφού μάτωσαν την ανθρωπότητα εισερχόμενοι στον 21ό αιώνα καταρρέουν κάτω από το βάρος των αντιφάσεών τους. Όσο απομακρυνόμαστε από την αποικιοκρατία αποδεσμεύονται οι εθνικές πνευματικές δυνάμεις, εμπεδώνεται η εθνική ανεξαρτησία ως άξονας εθνοκρατοκεντρικών αντιηγεμονικών συσπειρώσεων και κατισχύει η κοσμοθεωρία των εθνών. Στον αντίποδα βρίσκονται οι παρακμιακές τάσεις που θρέφουν τα μεταμοντέρνα ιδεολογήματα, η επικράτηση των οποίων αποτελεί επιστροφή στο μέλλον υλιστών όπως οι La Mettrie και ο μαρκήσιος de Sade.
ΣΤΑΔΙΑΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΟΥ ΥΛΙΣΜΟΥ. Υλισμός, ιδεολογία και διεθνισμός είναι το τρίδυμο της καταστροφής των τελευταίων αιώνων. Ο συνεπέστερος υλιστής είναι ο μαρκήσιος de Sade. Ο υλισμός στις έσχατες απολήξεις του είναι φιλοτομαρισμός, εγωπάθεια, ιδιωτεία, φιλαυτία, μηδενισμός, άκρατος ηδονισμός και έγκλημα. Ο μοντερνισμός σταδιακά διολίσθησε στην αντιπνευματικότητα κτίζοντας πανύψηλα υλιστικά τείχη γύρω από τη δημόσια σφαίρα των ευρωπαϊκών κρατών. Η σταδιακή επικράτηση των υλιστικών ιδεών είχε ως αναπόφευκτη συνέπεια τη νοηματοδότηση της πολιτικής με όρους ισχύος, την κατάληψη του πλανήτη από τις αποικιοκρατικές δυνάμεις, την επί αιώνες καταλήστευση του πλούτου των εθνών, τις εθνοκαθάρσεις στην Ευρώπη και στη Βόρεια Αμερική, πολλούς πολέμους, πολλές γενοκτονίες, πολλά μεγάλα νεκροταφεία, διαίρει και βασίλευε και άπειρα περιφερειακά προβλήματα. Αυτά είναι και τα μεγαλύτερα εγκλήματα όλων των εποχών τα οποία η μοντερνιστική ιδεολογικοπολιτική ορθότητα και ο πολιτικοστοχαστικός καθωσπρεπισμός ελέω επικοινωνιακής ισχύος επί αιώνες φυλάσσουν ως επτασφράγιστο μυστικό. Αναλύονται σε βάθος ζητήματα της ιστορίας διεθνών σχέσεων και των διαχρονικών ανθρωπολογικών διαμορφώσεων, καθώς επίσης τονίζεται ο υπονομευτικός ρόλος των ιδεολογικοπολιτικών (πανεπιστημιακών) εκπαιδευτηρίων τα οποία στις μέρες μας κατακυριεύονται από τις πιο ακραίες τάσεις του μεταμοντερνισμού με αποτέλεσμα να ροκανίζονται τα ανθρωπολογικά θεμέλια των δυτικών κοινωνιών.
ΑΝΟΔΟΣ, ΠΤΩΣΗ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ. Οι αφετηρίες του πολιτικού πολιτισμού βρίσκονται στην κλασική αρχαιότητα. Το πνευματικό κτίσιμο των εθνικών κοσμοθεωριών εν μέσω αναστολών, αντιστροφών και αντιξοοτήτων ήταν και συνεχίζει να είναι ανοδικό. Εις πείσμα των υλιστικών παραδοχών που βασικά αναδείχθηκαν μετά τον 16ο αιώνα τα έθνη συγκροτούν και κτίζουν ακατάπαυστα τις εθνικές-ανθρωπολογικές προϋποθέσεις ενός πολιτισμένου εθνοκρατικού πολιτικού βίου και ενός εθνοκρατοκεντρικά θεμελιωμένου διεθνούς συστήματος. Βάση της ανάλυσής μας είναι η κοινωνιοκεντρική θεμελίωση των εθνών και ο Αριστοτελισμός, τις κοσμοθεωρητικές προεκτάσεις του οποίου και αντιπαραθέτουμε στον μοντερνισμό και τον μεταμοντερνισμό.
ΕΕ ΩΣ ΠΡΟΤΥΠΟ ΜΕΤΑΝΕΟΤΕΡΙΚΟΥ ΕΘΝΟΚΡΑΤΟΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ. Η ΕΕ εξετάζεται ως ένα πρότυπο μελλοντικού εθνοκρατοκεντρικού συστήματος και τονίζεται ο υπονομευτικός ρόλος των διεθνιστικών ιδεολογημάτων που ροκανίζουν τα θεμέλια του εγχειρήματος της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
ΟΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ. Υποστηρίζεται ότι παρά τα πλήγματα που επέφερε ο υλισμός, οι ιδεολογίες και οι διεθνισμοί το έθνος επανέρχεται ολοζώντανο. Στον αντίποδα των υλιστικών θεωρήσεων σταδιακά επανέρχονται οι εθνικές κοσμοθεωρίες που κτίζονταν επί χιλιετίες. Ο πολιτικός πολιτισμός κορυφώθηκε στη Βυζαντινή Οικουμένη, αλλά έκτοτε δέχτηκε μεγάλα πλήγματα από την πτώση της Βασιλεύουσας Πόλης, της Κωνσταντινούπολης.
Πληροφορίες.
Ιστοσελίδα του συγγραφέα http://www.ifestosedu.gr/ - info@ifestosedu.gr και ιδιαίτερα στην διεύθυνση http://www.ifestosedu.gr/104ΕθνικήΚοσμοθεωρία.htm όπου παρατίθενται σχόλια, τα περιεχόμενα και το ευρετήριο.
Εκδότης: Εκδόσεις Ποιότητα http://www.piotita.gr/ – info@piotita.gr – 210 9215842 και στην διεύθυνση http://www.piotita.gr/Panagiotis_Ifestos8.htm
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Συγγραφική προσέγγιση και ευχαριστίες......................................... 13
Κεφάλαιο 1
Οδηγίες προς ναυτιλομένους για τον θυμωμένο Ποσειδώνα,
τους Λαιστρυγώνας και τους Κύκλωπας................................... 17
1.1. Βασικοί στόχοι και κύριες υποθέσεις........................................ 17
1.2. Κεντρικοί άξονες: Εθνική Κοσμοθεωρία versus υλισμός-ιδεολογία 22
Κεφάλαιο 2
Ιδεολογία-υλισμός versus Eθνική Kοσμοθεωρία, δημοκρατία
και πολιτικός πολιτισμός................................................................. 27
2.1. Εθνοκρατοκεντρικό versus διεθνιστικό, μετανεοτερικό
versus μεταμοντέρνο και η κακοποίηση της έννοιας δημοκρατία 27
2.2. Η ιδεολογική-υλιστική νοηματοδότηση της πολιτικής
με όρους ισχύος versus Eθνική Kοσμοθεωρία........................... 31
2.3. Εθνοκρατοκεντρικό versus διεθνιστικό και το εκκρεμές
των υλιστικών θεωρήσεων......................................................... 36
2.4. Έθνος, δημοκρατία-πολιτική ελευθερία υπό το ιστορικό πρίσμα
και το ενδεχόμενο κατίσχυσης της Εθνικής Κοσμοθεωρίας....... 38
2.5. Μεταμοντερνισμός: Επιστροφή στο μέλλον των La Mettrie
και de Sade στα Σόδομα και Γόμορρα...................................... 45
2.6. Η Εθνική Κοσμοθεωρία versus πολιτική με όρους ισχύος
και η εδαφικά νοούμενη κυριαρχία........................................... 47
2.7. Εθνοκρατοκεντρική δομή στη θεωρία και στην πράξη
ιδωμένη με μία μόνο ματιά........................................................ 49
2.8. Κρίση δεν περνάει η Εθνική Κοσμοθεωρία
αλλά οι αντίπαλοί της λόγω μεταμοντερνισμού......................... 51
2.9. Ο ανορθολογισμός των ιδεολογιών και οι εθνικές αντοχές....... 55
Kεφάλαιο 3
Τα υψηλά περίκλειστα τείχη του μοντερνισμού και μοντερνισμού 61
3.1. Διαδρομή των Νέων Χρόνων, η Εθνική Κοσμοθεωρία και ο
εθνοκρατοκεντρικός χαρακτήρας της Ευρώπης και του κόσμου 61
3.2. Η βαθιά ιστορική ματιά του Ρήγα Φεραίου και ο βράχος του Σίσυφου
της εθνοσοβινιστικής εθνοκατασκευής της νεότερης Ευρώπης.. 75
3.3. Από την αντιθεοκρατική πάλη στην πορεία προς
τα Σόδομα και τα Γόμορρα του μεταμοντερνισμού................... 79
3.4. Μεταμοντέρνα ιδεολογήματα και η πασαρέλα
των γυμνών επιστημονικών βασιλιάδων.................................... 82
3.5. Μία πρώτη ματιά στις διεθνιστικοϋλιστικές ιδεολογίες
και στα μίζερα παράγωγά τους.................................................. 85
3.6. Διεθνιστικοϋλισμός versus Εθνική Κοσμοθεωρία..................... 89
3.7. «Κοινωνία των πολιτών» versus πολιτική κοινωνία
και εξωπολιτικοί διεθνικοί δρώντες........................................... 97
3.8. Το εκκρεμές της ανθρώπινης συμπεριφοράς
και οι πειραματισμοί των υλιστικών ιδεολογιών...................... 100
3.9. Το Ανθρώπινο ον: Επουράνιες και εγκόσμιες πολιτικές θεολογίες,
ο Αριστοτέλης και τα οντολογικά ερωτήματα......................... 106
Kεφάλαιο 4
Ο μεταμοντερνισμός ίσαμε τις έσχατες συνέπειές του: Πορεία προς
τη βαρβαρότητα των Σοδόμων και Γομόρρων ή ταξίδι προς την Ιθάκη;.......115
4.1. Αμφίπλευρες, αμφίρροπες και αντιφατικές διαδρομές των
ιδεολογικά-υλιστικά νοούμενων νομικοτεχνικών κατασκευών 115
4.2. Η οντολογική αναβάθμιση της ύλης και η εγγενής μοντερνιστική
νοηματοδότηση της πολιτικής με όρους ισχύος....................... 122
4.3. Το θηριώδες μεταμοντέρνο ανθρωπολογικό κυνηγητό
μέσα στην ιδιωτική σφαίρα..................................................... 129
4.4. Ο πνευματικός εκμηδενισμός της ιδιωτικής σφαίρας
για να καταστεί συμβατή με την υλιστική δημόσια σφαίρα...... 139
4.5. Εθνική Κοσμοθεωρία versus μεταμοντερνισμός ως αυτοχειριασμός 142
4.6. Η μεγάλη κονδύλεια εικόνα της αντιμεταφυσικής πάλης που
παγίδευσε τη μοντέρνα σκέψη και οδήγησε στον μεταμοντερνισμό..... 151
4.7. Επιστροφή στο μέλλον: Τα Σόδομα και Γόμορρα των συνεπών
υλιστών La Mettrie και de Sade............................................... 155
4.8. Ο εκμηδενιστικός υλιστικός μονόδρομος και η αναπόδραστη
νοηματοδότηση της πολιτικής με όρους ισχύος....................... 165
4.9. Τα μεταμοντέρνα εγγόνια, δισέγγονα και τρισέγγονα
των La Mettrie και de Sade..................................................... 170
4.10. Υλιστικές ιδεολογίες versus Αριστοτέλης: Ύλη versus ποιότητα 174
4.11. Η αντίσταση των Eθνικών Kοσμοθεωριών και οι αντίρροπες τάσεις 180
Κεφάλαιο 5
Η ακάθεκτη πορεία των δυτικών κοινωνιών προς την ανθρωπολογική
εκμηδένιση (και) της ιδιωτικής σφαίρας......................................... 183
5.1. Η εγγενής αναντιστοιχία μεταξύ ιδιωτικής και δημόσιας σφαίρας
κάθε συνεπούς υλιστικής κοινωνικοπολιτικής δομής............... 183
5.1.1. Αντιαριστοτελισμός: Το μοιραίο σφάλμα του μοντερνισμού 183
5.1.2. Αναντιστοιχία υλιστικής δημόσιας σφαίρας και της
ανθρωπολογίας στην ιδιωτική σφαίρα............................ 186
5.1.3. Στόχος η ανθρώπινη ετερότητα. Η έλευση των
μεταμοντέρνων ιδεολογημάτων...................................... 188
5.2. Από τον μοντερνισμό στον μεταμοντερνισμό. Μια χαώδης διαδρομή
και η συγκρότηση του εθνοκρατοκεντρικού διεθνούς συστήματος 192
5.3. Από τη θεοκρατία, στην ορθολογιστική θεότητα, στις γενοκτονίες,
στις εθνοκαθάρσεις και στην αποικιοκρατία............................ 197
5.3.1. Πολιτικοστοχαστικές προεκτάσεις της ιδεολογικής εκτροπής 197
5.3.2. Πώς θα ήταν ο κόσμος χωρίς υλιστικές ιδεολογίες;....... 199
5.3.3. Είναι ένα πράγμα ο μοντερνιστικός εθνοσοβινισμός
και άλλο η Εθνική Κοσμοθεωρία.................................... 201
5.4. Αναζητώντας μια εθνοκρατοκεντρική μετανεοτερικότητα...... 207
5.5. Πνευματικά πλούσιος πολίτης versus πολίτης-μάζα κρέατος
ικανού να ηδονίζεται «ορθολογιστικά»................................... 211
5.6. Οι ακλόνητες Αριστοτελικές παραδοχές, η θρησκεία
και ο μοντερνισμός................................................................. 215
5.7. Οι ιστορικοπολιτικές περιστάσεις των βίαιων εθνοσοβινιστικών
ομογενοποιήσεων................................................................... 219
5.8. Κτίζοντας έθνη ανάποδα με φορά κράτος→έθνος
αντί έθνος→κράτος................................................................. 222
5.9. Διαδρομές του μοντερνιστικού διεθνιστικοϋλιστικού κόσμου
και η αντίρροπη Εθνική Κοσμοθεωρία.................................... 226
5.10. Η κατασκευή του μεταμοντέρνου ανθρωπότυπου: Η «μεταμοντέρνα
μαύρη τρύπα» και το ανθρωπολογικό ροκάνισμα.................. 233
5.11. Εθνική κοσμοθεωρία vs υλιστικά-διεθνιστικά ιδεολογήματα.. 245
Κεφάλαιο 6
Ευρωπαϊκή Ένωση: Πρότυπο ενός εθνοκρατοκεντρικού κόσμου
ή μιας υπερκρατικής δεσποτείας;.................................................... 251
6.1. Φυσιογνωμικά και οντολογικά χαρακτηριστικά της ΕΕ.......... 251
6.2. Εθνοκρατοκεντρική δομή versus υλισμός............................... 261
6.3. Η ΕΕ και οι προϋποθέσεις εθνοκρατοκεντρικής
μετανεοτερικής πορείας.......................................................... 266
Κεφάλαιο 7
Το ολοένα και πιο σταθερό εθνοκρατοκεντρικό διεθνές σύστημα:
Δεν είναι ουτοπία αλλά θαλασσοπορεία προς μία ενδεχομένως
ανύπαρκτη Ιθάκη........................................................................... 269
Δοκιμιακές σημειώσεις τέλους....................................................... 287
Ευρετήριο...................................................................................... 537
Επισημάνσεις 14.6.2009:
1. Το παρόν πόνημα επιχειρεί να εντάξει σε ένα ενιαίο αναλυτικό πλαίσιο τα τρία επίπεδα ανάλυσης, δηλαδή τον άνθρωπο, το κράτος και το διεθνές σύστημα.
2. Περιέχει 244 δοκιμιακών σημειώσεων τέλους τους τίτλους των οποίων παραθέτω πιο κάτω μετά το ευρετήριο.
3. Στηρίζεται μόνο σε δευτερογενείς πηγές που εκτιμώ ότι είναι έγκυρες και αξιόπιστες, κυρίως στους Παναγιώτη Κονδύλη, Χρήστο Γιανναρά, Γιώργο Κοντογιώργη και Θόδωρο Ζιάκα.
4. Η επιχειρηματολογική βάση κτίζεται σε διϋποικειμενικές και μακροϊστορικές αναφορές που είναι σχεδόν αδύνατο να αμφισβητηθούν. Ταυτόχρονα, προσφέρεται μια λογική χωροχρονική σχετικοποίηση που αντιδιαστέλλεται στα συνήθη μοντερνιστικά και μεταμοντέρνα προπαγανδιστικά κείμενα που σχετικοποιούν για να θολώσουν την εικόνα και να εξυπηρετήσουν εφήμερες ιδεολογικοπολιτικές σκοπιμότητες και αξιώσεις ισχύος.
5) Τα κύρια κεφάλαια που αφορούν την δημόσια σφαίρα εμπνέονται στον Καβάφη και το ανυπέρβλητα Τείχη που χρησιμοποιώ ως άξονα για να περιγράψω την μοντέρνα και μεταμοντέρνα αντιπνευματική οικοδόμηση υλιστικών τειχών γύρω από τον δημόσιο βίο. Δύο κεφάλαια αφιερώνονται στα αίτια της μεταμοντέρνας αξίωσης αποδόμησης της ιδιωτικής σφαίρας για να είναι συμβατή με την μοντερνιστική παράκρουση ενός κόσμου αποκλειστικά υλικού.
6) Το Ιθάκη του Καβάφη, επίσης, ντύνει τις περιγραφές μου για την πορεία του εθνοκρατοκεντρικού διεθνούς συστήματος, τις αντιηγεμονικές συσπειρώσεις και του Κύκλωπες, τους Λαιστρυγόνες, τις Σειρήνες και τον άγριο Ποσειδώνα της πολύ μακρινής εθνοκρατοκεντρικής Ιθάκης.
7) Ο Ρήγας Φεραίος είναι η έμπνευσή μου για την νεολογία "εθνική κοσμοθεωρία" που εντάσσω στην ιστορία διεθνών σχέσεων για να περιγράψω και ερμηνεύσω την ανοδική πορεία των εθνών μετά την Κλασική εποχή, την σημασία της Βυζαντινής Οικουμένης που έκτισε τις προϋποθέσεις ενός, όπως το ονομάζει ο συνάδελφος Γιώργος Κοντογιώργης, κοσμοσυστήματος εθνών και την σημασία της εισβολής των υλιστικών παραδοχών λίγο μετά την πτώση της Βασιλεύουσας Πόλης. Έτσι, το μεγαλύτερο μέρος αφιερώνεται στην εξέταση του μοντερνισμού και κυρίως του μεταμοντερνισμού στα τρία επίπεδα ανάλυσης.
8) Προαναγγέλλοντας επερχόμενη μονογραφία στο προνομιακό μου επιστημονικό πεδίο της Ευρωπαϊκής πολιτικής ένα κεφάλαιο αφιερώνεται στην ανάδειξη της ΕΕ ως χαρακτηριστικού μετανεοτερικού εθνοκρατοκεντρικού συστήματος.
Ευρετήριο
Σχηματική απεικόνιση των μακροϊστορικών σταθμών και καμπών
Τίτλοι δοκιμίων τέλους (1-244)
Επισημάνσεις
Επιλεγμένα αποσπάσματα από το βιβλίο
Συναφείς δημοσιεύσεις, δικές μου και άλλων
ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ. Μέσα στον σκληρό πυρήνα του πολιτικού πολιτισμού βρίσκονται οι συγκλίνουσες και αλληλοσυμπληρούμενες έννοιες «εθνική κοσμοθεωρία», «έθνος», «εθνική ανεξαρτησία», «εθνοκράτος», «δημοκρατία», «κοινωνική ελευθερία» και «πολιτική ελευθερία». Παρά το γεγονός ότι το περιεχόμενο των εννοιών αυτών είναι διαφορετικό ανάλογα με την ανθρωπολογική ετερότητα κάθε κοινωνικής οντότητας, μορφικά είναι πανομοιότυπες για όλα τα έθνη. Η διαρκής διαχρονική πνευματική και πολιτική ανάπτυξή τους συγκροτεί την Κοσμοθεωρία των εθνών. Η κατίσχυση της κοσμοθεωρίας των εθνών και η σταθερότητα τον 21ο αιώνα συναρτάται, πρωτίστως, με την εμπέδωση της εθνικής ανεξαρτησίας ως θεμελιώδους κοσμοθεωρητικής παραδοχής όλων των εθνών και με την εκ του γεγονότος αυτού ανάπτυξη αντιηγεμονικών εθνοκρατοκεντρικών συσπειρώσεων.
ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ ΚΑΙ ΚΑΒΑΦΗΣ. Ο τίτλος Κοσμοθεωρία των Εθνών είναι εμπνευσμένος από τον Ρήγα Φεραίο. Τα κεντρικά κεφάλαια του βιβλίου, εξάλλου, κτίστηκαν γύρω από τα μνημειώδη ποιήματα του Καβάφη Τείχη (υλιστικά τείχη που κτίζονται γύρω από τη μοντερνιστική δημόσια σφαίρα), Βάρβαροι (οι λογικές απολήξεις του μεταμοντερνισμού στα ανθρωπολογικά Σόδομα και Γόμορρα) και Ιθάκη (τα ταξίδι του εθνοκρατοκεντρικού διεθνούς συστήματος και οι προϋποθέσεις μιας ολοένα μεγαλύτερης σταθερότητας).
Η ΛΑΙΛΑΠΑ ΤΗΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΙΣΜΟΥ. Οι καταστροφικές ιδεολογίες και οι διεθνισμοί του 19ου και 20ού αιώνα –αναρχισμός, ναζισμός, κομουνισμός, φιλελευθερισμός– είχαν την ίδια υλιστική μάνα και την ίδια τύχη: Αφού μάτωσαν την ανθρωπότητα εισερχόμενοι στον 21ό αιώνα καταρρέουν κάτω από το βάρος των αντιφάσεών τους. Όσο απομακρυνόμαστε από την αποικιοκρατία αποδεσμεύονται οι εθνικές πνευματικές δυνάμεις, εμπεδώνεται η εθνική ανεξαρτησία ως άξονας εθνοκρατοκεντρικών αντιηγεμονικών συσπειρώσεων και κατισχύει η κοσμοθεωρία των εθνών. Στον αντίποδα βρίσκονται οι παρακμιακές τάσεις που θρέφουν τα μεταμοντέρνα ιδεολογήματα, η επικράτηση των οποίων αποτελεί επιστροφή στο μέλλον υλιστών όπως οι La Mettrie και ο μαρκήσιος de Sade.
ΣΤΑΔΙΑΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΟΥ ΥΛΙΣΜΟΥ. Υλισμός, ιδεολογία και διεθνισμός είναι το τρίδυμο της καταστροφής των τελευταίων αιώνων. Ο συνεπέστερος υλιστής είναι ο μαρκήσιος de Sade. Ο υλισμός στις έσχατες απολήξεις του είναι φιλοτομαρισμός, εγωπάθεια, ιδιωτεία, φιλαυτία, μηδενισμός, άκρατος ηδονισμός και έγκλημα. Ο μοντερνισμός σταδιακά διολίσθησε στην αντιπνευματικότητα κτίζοντας πανύψηλα υλιστικά τείχη γύρω από τη δημόσια σφαίρα των ευρωπαϊκών κρατών. Η σταδιακή επικράτηση των υλιστικών ιδεών είχε ως αναπόφευκτη συνέπεια τη νοηματοδότηση της πολιτικής με όρους ισχύος, την κατάληψη του πλανήτη από τις αποικιοκρατικές δυνάμεις, την επί αιώνες καταλήστευση του πλούτου των εθνών, τις εθνοκαθάρσεις στην Ευρώπη και στη Βόρεια Αμερική, πολλούς πολέμους, πολλές γενοκτονίες, πολλά μεγάλα νεκροταφεία, διαίρει και βασίλευε και άπειρα περιφερειακά προβλήματα. Αυτά είναι και τα μεγαλύτερα εγκλήματα όλων των εποχών τα οποία η μοντερνιστική ιδεολογικοπολιτική ορθότητα και ο πολιτικοστοχαστικός καθωσπρεπισμός ελέω επικοινωνιακής ισχύος επί αιώνες φυλάσσουν ως επτασφράγιστο μυστικό. Αναλύονται σε βάθος ζητήματα της ιστορίας διεθνών σχέσεων και των διαχρονικών ανθρωπολογικών διαμορφώσεων, καθώς επίσης τονίζεται ο υπονομευτικός ρόλος των ιδεολογικοπολιτικών (πανεπιστημιακών) εκπαιδευτηρίων τα οποία στις μέρες μας κατακυριεύονται από τις πιο ακραίες τάσεις του μεταμοντερνισμού με αποτέλεσμα να ροκανίζονται τα ανθρωπολογικά θεμέλια των δυτικών κοινωνιών.
ΑΝΟΔΟΣ, ΠΤΩΣΗ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ. Οι αφετηρίες του πολιτικού πολιτισμού βρίσκονται στην κλασική αρχαιότητα. Το πνευματικό κτίσιμο των εθνικών κοσμοθεωριών εν μέσω αναστολών, αντιστροφών και αντιξοοτήτων ήταν και συνεχίζει να είναι ανοδικό. Εις πείσμα των υλιστικών παραδοχών που βασικά αναδείχθηκαν μετά τον 16ο αιώνα τα έθνη συγκροτούν και κτίζουν ακατάπαυστα τις εθνικές-ανθρωπολογικές προϋποθέσεις ενός πολιτισμένου εθνοκρατικού πολιτικού βίου και ενός εθνοκρατοκεντρικά θεμελιωμένου διεθνούς συστήματος. Βάση της ανάλυσής μας είναι η κοινωνιοκεντρική θεμελίωση των εθνών και ο Αριστοτελισμός, τις κοσμοθεωρητικές προεκτάσεις του οποίου και αντιπαραθέτουμε στον μοντερνισμό και τον μεταμοντερνισμό.
ΕΕ ΩΣ ΠΡΟΤΥΠΟ ΜΕΤΑΝΕΟΤΕΡΙΚΟΥ ΕΘΝΟΚΡΑΤΟΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ. Η ΕΕ εξετάζεται ως ένα πρότυπο μελλοντικού εθνοκρατοκεντρικού συστήματος και τονίζεται ο υπονομευτικός ρόλος των διεθνιστικών ιδεολογημάτων που ροκανίζουν τα θεμέλια του εγχειρήματος της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
ΟΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ. Υποστηρίζεται ότι παρά τα πλήγματα που επέφερε ο υλισμός, οι ιδεολογίες και οι διεθνισμοί το έθνος επανέρχεται ολοζώντανο. Στον αντίποδα των υλιστικών θεωρήσεων σταδιακά επανέρχονται οι εθνικές κοσμοθεωρίες που κτίζονταν επί χιλιετίες. Ο πολιτικός πολιτισμός κορυφώθηκε στη Βυζαντινή Οικουμένη, αλλά έκτοτε δέχτηκε μεγάλα πλήγματα από την πτώση της Βασιλεύουσας Πόλης, της Κωνσταντινούπολης.
Πληροφορίες.
Ιστοσελίδα του συγγραφέα http://www.ifestosedu.gr/ - info@ifestosedu.gr και ιδιαίτερα στην διεύθυνση http://www.ifestosedu.gr/104ΕθνικήΚοσμοθεωρία.htm όπου παρατίθενται σχόλια, τα περιεχόμενα και το ευρετήριο.
Εκδότης: Εκδόσεις Ποιότητα http://www.piotita.gr/ – info@piotita.gr – 210 9215842 και στην διεύθυνση http://www.piotita.gr/Panagiotis_Ifestos8.htm
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Συγγραφική προσέγγιση και ευχαριστίες......................................... 13
Κεφάλαιο 1
Οδηγίες προς ναυτιλομένους για τον θυμωμένο Ποσειδώνα,
τους Λαιστρυγώνας και τους Κύκλωπας................................... 17
1.1. Βασικοί στόχοι και κύριες υποθέσεις........................................ 17
1.2. Κεντρικοί άξονες: Εθνική Κοσμοθεωρία versus υλισμός-ιδεολογία 22
Κεφάλαιο 2
Ιδεολογία-υλισμός versus Eθνική Kοσμοθεωρία, δημοκρατία
και πολιτικός πολιτισμός................................................................. 27
2.1. Εθνοκρατοκεντρικό versus διεθνιστικό, μετανεοτερικό
versus μεταμοντέρνο και η κακοποίηση της έννοιας δημοκρατία 27
2.2. Η ιδεολογική-υλιστική νοηματοδότηση της πολιτικής
με όρους ισχύος versus Eθνική Kοσμοθεωρία........................... 31
2.3. Εθνοκρατοκεντρικό versus διεθνιστικό και το εκκρεμές
των υλιστικών θεωρήσεων......................................................... 36
2.4. Έθνος, δημοκρατία-πολιτική ελευθερία υπό το ιστορικό πρίσμα
και το ενδεχόμενο κατίσχυσης της Εθνικής Κοσμοθεωρίας....... 38
2.5. Μεταμοντερνισμός: Επιστροφή στο μέλλον των La Mettrie
και de Sade στα Σόδομα και Γόμορρα...................................... 45
2.6. Η Εθνική Κοσμοθεωρία versus πολιτική με όρους ισχύος
και η εδαφικά νοούμενη κυριαρχία........................................... 47
2.7. Εθνοκρατοκεντρική δομή στη θεωρία και στην πράξη
ιδωμένη με μία μόνο ματιά........................................................ 49
2.8. Κρίση δεν περνάει η Εθνική Κοσμοθεωρία
αλλά οι αντίπαλοί της λόγω μεταμοντερνισμού......................... 51
2.9. Ο ανορθολογισμός των ιδεολογιών και οι εθνικές αντοχές....... 55
Kεφάλαιο 3
Τα υψηλά περίκλειστα τείχη του μοντερνισμού και μοντερνισμού 61
3.1. Διαδρομή των Νέων Χρόνων, η Εθνική Κοσμοθεωρία και ο
εθνοκρατοκεντρικός χαρακτήρας της Ευρώπης και του κόσμου 61
3.2. Η βαθιά ιστορική ματιά του Ρήγα Φεραίου και ο βράχος του Σίσυφου
της εθνοσοβινιστικής εθνοκατασκευής της νεότερης Ευρώπης.. 75
3.3. Από την αντιθεοκρατική πάλη στην πορεία προς
τα Σόδομα και τα Γόμορρα του μεταμοντερνισμού................... 79
3.4. Μεταμοντέρνα ιδεολογήματα και η πασαρέλα
των γυμνών επιστημονικών βασιλιάδων.................................... 82
3.5. Μία πρώτη ματιά στις διεθνιστικοϋλιστικές ιδεολογίες
και στα μίζερα παράγωγά τους.................................................. 85
3.6. Διεθνιστικοϋλισμός versus Εθνική Κοσμοθεωρία..................... 89
3.7. «Κοινωνία των πολιτών» versus πολιτική κοινωνία
και εξωπολιτικοί διεθνικοί δρώντες........................................... 97
3.8. Το εκκρεμές της ανθρώπινης συμπεριφοράς
και οι πειραματισμοί των υλιστικών ιδεολογιών...................... 100
3.9. Το Ανθρώπινο ον: Επουράνιες και εγκόσμιες πολιτικές θεολογίες,
ο Αριστοτέλης και τα οντολογικά ερωτήματα......................... 106
Kεφάλαιο 4
Ο μεταμοντερνισμός ίσαμε τις έσχατες συνέπειές του: Πορεία προς
τη βαρβαρότητα των Σοδόμων και Γομόρρων ή ταξίδι προς την Ιθάκη;.......115
4.1. Αμφίπλευρες, αμφίρροπες και αντιφατικές διαδρομές των
ιδεολογικά-υλιστικά νοούμενων νομικοτεχνικών κατασκευών 115
4.2. Η οντολογική αναβάθμιση της ύλης και η εγγενής μοντερνιστική
νοηματοδότηση της πολιτικής με όρους ισχύος....................... 122
4.3. Το θηριώδες μεταμοντέρνο ανθρωπολογικό κυνηγητό
μέσα στην ιδιωτική σφαίρα..................................................... 129
4.4. Ο πνευματικός εκμηδενισμός της ιδιωτικής σφαίρας
για να καταστεί συμβατή με την υλιστική δημόσια σφαίρα...... 139
4.5. Εθνική Κοσμοθεωρία versus μεταμοντερνισμός ως αυτοχειριασμός 142
4.6. Η μεγάλη κονδύλεια εικόνα της αντιμεταφυσικής πάλης που
παγίδευσε τη μοντέρνα σκέψη και οδήγησε στον μεταμοντερνισμό..... 151
4.7. Επιστροφή στο μέλλον: Τα Σόδομα και Γόμορρα των συνεπών
υλιστών La Mettrie και de Sade............................................... 155
4.8. Ο εκμηδενιστικός υλιστικός μονόδρομος και η αναπόδραστη
νοηματοδότηση της πολιτικής με όρους ισχύος....................... 165
4.9. Τα μεταμοντέρνα εγγόνια, δισέγγονα και τρισέγγονα
των La Mettrie και de Sade..................................................... 170
4.10. Υλιστικές ιδεολογίες versus Αριστοτέλης: Ύλη versus ποιότητα 174
4.11. Η αντίσταση των Eθνικών Kοσμοθεωριών και οι αντίρροπες τάσεις 180
Κεφάλαιο 5
Η ακάθεκτη πορεία των δυτικών κοινωνιών προς την ανθρωπολογική
εκμηδένιση (και) της ιδιωτικής σφαίρας......................................... 183
5.1. Η εγγενής αναντιστοιχία μεταξύ ιδιωτικής και δημόσιας σφαίρας
κάθε συνεπούς υλιστικής κοινωνικοπολιτικής δομής............... 183
5.1.1. Αντιαριστοτελισμός: Το μοιραίο σφάλμα του μοντερνισμού 183
5.1.2. Αναντιστοιχία υλιστικής δημόσιας σφαίρας και της
ανθρωπολογίας στην ιδιωτική σφαίρα............................ 186
5.1.3. Στόχος η ανθρώπινη ετερότητα. Η έλευση των
μεταμοντέρνων ιδεολογημάτων...................................... 188
5.2. Από τον μοντερνισμό στον μεταμοντερνισμό. Μια χαώδης διαδρομή
και η συγκρότηση του εθνοκρατοκεντρικού διεθνούς συστήματος 192
5.3. Από τη θεοκρατία, στην ορθολογιστική θεότητα, στις γενοκτονίες,
στις εθνοκαθάρσεις και στην αποικιοκρατία............................ 197
5.3.1. Πολιτικοστοχαστικές προεκτάσεις της ιδεολογικής εκτροπής 197
5.3.2. Πώς θα ήταν ο κόσμος χωρίς υλιστικές ιδεολογίες;....... 199
5.3.3. Είναι ένα πράγμα ο μοντερνιστικός εθνοσοβινισμός
και άλλο η Εθνική Κοσμοθεωρία.................................... 201
5.4. Αναζητώντας μια εθνοκρατοκεντρική μετανεοτερικότητα...... 207
5.5. Πνευματικά πλούσιος πολίτης versus πολίτης-μάζα κρέατος
ικανού να ηδονίζεται «ορθολογιστικά»................................... 211
5.6. Οι ακλόνητες Αριστοτελικές παραδοχές, η θρησκεία
και ο μοντερνισμός................................................................. 215
5.7. Οι ιστορικοπολιτικές περιστάσεις των βίαιων εθνοσοβινιστικών
ομογενοποιήσεων................................................................... 219
5.8. Κτίζοντας έθνη ανάποδα με φορά κράτος→έθνος
αντί έθνος→κράτος................................................................. 222
5.9. Διαδρομές του μοντερνιστικού διεθνιστικοϋλιστικού κόσμου
και η αντίρροπη Εθνική Κοσμοθεωρία.................................... 226
5.10. Η κατασκευή του μεταμοντέρνου ανθρωπότυπου: Η «μεταμοντέρνα
μαύρη τρύπα» και το ανθρωπολογικό ροκάνισμα.................. 233
5.11. Εθνική κοσμοθεωρία vs υλιστικά-διεθνιστικά ιδεολογήματα.. 245
Κεφάλαιο 6
Ευρωπαϊκή Ένωση: Πρότυπο ενός εθνοκρατοκεντρικού κόσμου
ή μιας υπερκρατικής δεσποτείας;.................................................... 251
6.1. Φυσιογνωμικά και οντολογικά χαρακτηριστικά της ΕΕ.......... 251
6.2. Εθνοκρατοκεντρική δομή versus υλισμός............................... 261
6.3. Η ΕΕ και οι προϋποθέσεις εθνοκρατοκεντρικής
μετανεοτερικής πορείας.......................................................... 266
Κεφάλαιο 7
Το ολοένα και πιο σταθερό εθνοκρατοκεντρικό διεθνές σύστημα:
Δεν είναι ουτοπία αλλά θαλασσοπορεία προς μία ενδεχομένως
ανύπαρκτη Ιθάκη........................................................................... 269
Δοκιμιακές σημειώσεις τέλους....................................................... 287
Ευρετήριο...................................................................................... 537
Επισημάνσεις 14.6.2009:
1. Το παρόν πόνημα επιχειρεί να εντάξει σε ένα ενιαίο αναλυτικό πλαίσιο τα τρία επίπεδα ανάλυσης, δηλαδή τον άνθρωπο, το κράτος και το διεθνές σύστημα.
2. Περιέχει 244 δοκιμιακών σημειώσεων τέλους τους τίτλους των οποίων παραθέτω πιο κάτω μετά το ευρετήριο.
3. Στηρίζεται μόνο σε δευτερογενείς πηγές που εκτιμώ ότι είναι έγκυρες και αξιόπιστες, κυρίως στους Παναγιώτη Κονδύλη, Χρήστο Γιανναρά, Γιώργο Κοντογιώργη και Θόδωρο Ζιάκα.
4. Η επιχειρηματολογική βάση κτίζεται σε διϋποικειμενικές και μακροϊστορικές αναφορές που είναι σχεδόν αδύνατο να αμφισβητηθούν. Ταυτόχρονα, προσφέρεται μια λογική χωροχρονική σχετικοποίηση που αντιδιαστέλλεται στα συνήθη μοντερνιστικά και μεταμοντέρνα προπαγανδιστικά κείμενα που σχετικοποιούν για να θολώσουν την εικόνα και να εξυπηρετήσουν εφήμερες ιδεολογικοπολιτικές σκοπιμότητες και αξιώσεις ισχύος.
5) Τα κύρια κεφάλαια που αφορούν την δημόσια σφαίρα εμπνέονται στον Καβάφη και το ανυπέρβλητα Τείχη που χρησιμοποιώ ως άξονα για να περιγράψω την μοντέρνα και μεταμοντέρνα αντιπνευματική οικοδόμηση υλιστικών τειχών γύρω από τον δημόσιο βίο. Δύο κεφάλαια αφιερώνονται στα αίτια της μεταμοντέρνας αξίωσης αποδόμησης της ιδιωτικής σφαίρας για να είναι συμβατή με την μοντερνιστική παράκρουση ενός κόσμου αποκλειστικά υλικού.
6) Το Ιθάκη του Καβάφη, επίσης, ντύνει τις περιγραφές μου για την πορεία του εθνοκρατοκεντρικού διεθνούς συστήματος, τις αντιηγεμονικές συσπειρώσεις και του Κύκλωπες, τους Λαιστρυγόνες, τις Σειρήνες και τον άγριο Ποσειδώνα της πολύ μακρινής εθνοκρατοκεντρικής Ιθάκης.
7) Ο Ρήγας Φεραίος είναι η έμπνευσή μου για την νεολογία "εθνική κοσμοθεωρία" που εντάσσω στην ιστορία διεθνών σχέσεων για να περιγράψω και ερμηνεύσω την ανοδική πορεία των εθνών μετά την Κλασική εποχή, την σημασία της Βυζαντινής Οικουμένης που έκτισε τις προϋποθέσεις ενός, όπως το ονομάζει ο συνάδελφος Γιώργος Κοντογιώργης, κοσμοσυστήματος εθνών και την σημασία της εισβολής των υλιστικών παραδοχών λίγο μετά την πτώση της Βασιλεύουσας Πόλης. Έτσι, το μεγαλύτερο μέρος αφιερώνεται στην εξέταση του μοντερνισμού και κυρίως του μεταμοντερνισμού στα τρία επίπεδα ανάλυσης.
8) Προαναγγέλλοντας επερχόμενη μονογραφία στο προνομιακό μου επιστημονικό πεδίο της Ευρωπαϊκής πολιτικής ένα κεφάλαιο αφιερώνεται στην ανάδειξη της ΕΕ ως χαρακτηριστικού μετανεοτερικού εθνοκρατοκεντρικού συστήματος.
Σύντομο βιογραφικό Παναγιώτη Ήφαιστου:
